Kendi ruhumuzu, keşfetmeyi bilelim Solmayan güneş ışık renk ümididir cennetidir yürüyelim Sefillerin kokuşmuş felsefelerinde yol olmaz vaaz geçelim Kırık kalplere uzanmadıkça eller, el olamaz uzatalım ellerimizi
Vicdani uyanık olmadıkça kalpleri taşıyan olmadıkça Kalp kalp olmaz iman ile atmadıkça Kahramanlar yetişmez çıkmaz Ey kahramanlar bilmem ki neredesiniz Yıllarca hasretini çektiğimiz yolların gözlediğimiz
Izdırap dolu gecelerimizde anımızda Çare getirecek olan kahramanlar Kolu kanadı kırık evlerde sizi bekleyenlere Kol kanat olacaklar sizler neredesiniz
Kimler sizi sakladı nasıl sakladı Hayallerimizin güvercini ışığı müjdecisi Kederden rüzgârlar ruhumuzu ezerken Canlara can katanlar gelmezseniz eğer erken
Nilüfer çiçeklerimiz gençlerimiz solacak Duygularını anlayışını ve özlemlerini yiğitçe gösteren Coşkunluk tebessümlü kahramanlar Bekliyoruz son nefesteyiz
Durun ötelerde bir ses var Bizler yüreğinizdeyiz diyenler var Dinleyin Elinizi yüreğinize koyun dinleyin diyenler
Evet, evet coşkun bir ses bunu söyleyenler Dinleyin diyenler Dinleyin okunanı kâinatı ezanı, ezan gibi Çağrıyı nara gibi değil çağrı gibi diyenler
Ötelerde el sallayanlar Bize gülenler Kucak açmış Cennet vadisinde bekleyenlerin sesi bunlar